Beden Yorgun Ten Yorgun Şiiri - Sadi Pek ...

Sadi Pekyiğit
27

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Beden Yorgun Ten Yorgun

Bulutlar ağlayıp rüzgar azanda,
Yapraklar sararıp düşer hazanda,
Mısırlar toplanır pişer kazanda,
Kestane,cevizler tüter burnumda.

Gamsız, kedersiz günler çok uzaklarda kaldı,
Geldik yolun sonuna ruh yorgun, beden yorgun,
Nerden nereye derken gözüm hayale daldı,
Hafızam kopuk kopuk filim yorgun,set yorgun!

Suların kaynağı,başı bilinmez,
Ekmeğin tadı yok,aşı yenilmez,
Sılada kalanın yaşı silinmez,
Anamın çorbası tüter burnumda

Kayıplara karıştı benim yaşımdakiler,
Ciğerim kan ağlıyor görmez karşımdakiler,
Yüreğim haykırıyor duymaz yanımdakiler,
Ne olur bağırtmayın nefes yorgun,ses yorgun!

Gurbet kaderimiz,hasret bizedir,
Sanma ki feryadım kora,közedir,
Sönmeyen yangınım ela gözedir,
O inci gülüşler tüter burnumda.

Hastaneye gidemem söyleyin tabip gelsin,
İğne,serum istemem İman Şarabı versin,
Salih kuldu söylesin,husn-ü şahadet etsin,
İncitmeden yıkayın beden yorgun,ten yorgun.

Sadi Pekyiğit
Kayıt Tarihi : 30.4.2019 23:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sadi Pekyiğit