Rüya gibi sözlerle, avuttu şu gönlümü
Gönlümde açmadan, kuruttular gülümü
El gibi seyrettiler, canlıyken ölümümü
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim
Her yanlış bir yara, her yara kalan izdir
İnsanı yaralayan, yardan gelen sözdür
İnanmışı kandıran, yalancı iki gözdür
Sevmenin bedelini, hep sancıyla ödedim
Dikenlerin içinde, gül kokusu özledim
Gönlümün yangınını, hep içime gizledim
Artık ben yüreğimi, vefalıya sözledim
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim
Gönlümün baharını, hep hazanlara verdi
Benimde bir zamanlar, deli sevdiğim vardı
Ondan kalan yarayı, bir başkaları sardı
Sevmenin bedelini, hep sancıyla ödedim
Bedeli ödemekmiş, sevenin alın yazısı
Kahrını çekse bile, susar insanın bazısı
Hiç bir zaman bitmez, derin yara sızısı
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim
Dakikası geçmezdi, gözlerle öpüşürdük
Yapılan şakalara, neşeyle gülüşürdük
Samanı seyran eder, orada görüşürdük
Sevmenin bedelini, hep sancıyla ödedim
Bir endamın uğruna, göz kapalı sarıldım
İçimi yakan korla, hep karşılıksız kaldım
Şu ağzımın payını, bir vicdansızdan aldım
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim
Gülüşünün bedeli, bu kalbi çok kanattı
Hançerden kalan yara, günlerimi kararttı
Senin bendeki sevdan, cehennemi arattı
Sevmenin bedelini, hep sancıyla ödedim
Aşkı bir yangın imiş, küllerinde savruldum
Gözüm bir nehirken, ateşlerde kavruldum
Kahretsin böyle aşkı, hep sırttan vuruldum
Sevmenin bedelini, çok acıyla ödedim
Sevginin bedelini, hep sancıyla ödedim
Kayıt Tarihi : 20.8.2025 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!