Ben gecelerin aydınlatamadığı sevdalı yürekleri, hep düşünmüştüm.
Gecelerin uykusuz bıraktığı o kadar çok yarım kalmış, sevda var ki.
Çıkıp dolaşsam kapılarını, çalsam.
Otursam..
Maziye dokunsam.
Gör bak.
Kaç yürek yangını gözyaşı döküp, ağlıyordur..
Belki de, kaç naçar göz
Gözyaşıyla, uyumuştur.
Sabahı bekleyen o gözlerin ?
Bedduası, ahı vardır ?
Demem o ki ?
Dört kitap önünde, kurumaz da kurumaz.
Nihat Kuruyer 3
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Gözyaşıyla, uyumuştur.
Çok yerinde bir tespit
Mutlu olduğunu sanan
mutsuzluğun resmi geçidi
diyebiliriz.
MAALESEF
TEBRİKLER SAYIN KURUYER
TÜM YORUMLAR (2)