Beddua Şiiri - Zinnur Aldaş

Cami önlerinde el açıncaya kadar fakirleşte,
Kuru bir ekmeğe muhtaç olsun ellerin.
İçinde beni unuttuğun en mahrem yaranı deşte,
Gözyaşlarınla bir umman gibi dolsun ellerin.

Güz gelince benzi sararan yaprak gibi,
Yıllardır bir damla suya hasret toprak gibi,
Kıpkızıl rengini rüzgara kaptıran bayrak gibi,
Işık ışık,dalga dalga solsun ellerin.

Körpe ömrünü salıverince zamanın yeline,
Hüzün bir gergef işlesin çizgi çizgi eline,
Kamburlar sırtına binip,felç inince beline,
Ak saçlı başını yolsun ellerin.