Becen- Gül Çukuru Şiiri - Bilal Karaman

Bu vakit, dünkü vakit değil annem
Her şey yeni moda
Bahar çiçeklerini erken döküyor
Sular terse akıyor
Laleler gece açıyor
Güller ayyaş masalarına koşuyor
Öğüt boğazdan çıkmadan kavruluyor
Gel dersen gelebilir miyim bilemiyorum
Rüzgârlar eskisi gibi esmiyor annem... Becen (Gül Çukuru)

Gül suyuyla yıkanmış sözler bırakıyorum
Biraz sen
Biraz ben
En çokta biz varız içinde
Lütfen,
Dikkat et bastığın yere
Ortasında sen olan
Kalbim var o çukurun içerisinde... Becen (Gül Çukuru)

Kadın
Aşk dedi
Usulca eğildi
Şiirler aktı saçlarından
Sözcükler tutuştu
Şair ateşi terletti… Becen (Gül Çukuru)

Bir bakışınla çıktım kendimden
Bir kere tutuştum da kirpiğinin uçlarından
Geri dönüşsüz kesildi gözlerim
Öğünsüz niyeti tuttum içimden
Üstün başım toprak
Elim ayağım gül
Kanat sallamayı bilmeyen
Acemi bir güvercin yerleşti döşüme
Pervane oldu gönül
Damlayan umutlar çoğalttı direncimi
Akşamın topu attığında
Sevinçler besmele çekti
Çiçek çiçek kandil açtı
Şehrinin minarelerinden
Bir yudum su
Bir yudum ferahlıktı
Nefsiyle yanan
Yalnız seninle bozabileceğim
Oruca niyetliyim ben
Kendi aşkında bir garip divane
Gül çukurunda ıstırapla sorgulanan... Becen (Gül Çukuru)
Yağmurlar yağdı dağlara
Şimşeklerden kaçarak
Diplerine düştü papatyaların boyunları
Ve
Bir kadın geçti
Yüreği pır pır endişeli
Erik çiçeklerine bakarak
Tırnaklarını kanatan
yarıklar kapandı
Aşkına karşılık
Ağırlığınca gülkurusu bıraktı
Etekleri sırsıklam ıslak……… Becen (Gül Çukuru)

Alkol, sigara
Acemice yazdığım şiirler
Jelâtini açılmamış küfürler
Tüm kötü alışkanlıklarım
Seninle birlikte bittiler
Her şey için Teşekkürler…..Becen (Gül Çukuru)

Bazı insanlar var hayatımızda
İşleri yemlenene kadar
Sonrası
Takla gösterisi…………Bilal KARAMAN