Duraktan bakıyorduk, hastanenin önünde,
Bir anne ile çocuk, birlikte yürümekte…
Çocuk 3 yaşında var belki daha da küçük,
Yerlerse tam tümsekli, çukurlarsa tam büyük…
Anne umursamıyor, çocuk hep takılıyor,
Ayağı sendeliyor, yürürken hep düşüyor…
Basamak sanılana, yerdeki parkelere,
Çocuk takılıyordu, bitmeyen engellere…
Elinden çekilirken, yürüyemiyor bile,
Görünümünden belli, didişir engellerle…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 1.5.2014 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!