çaldılar yüreği bedenden
çocuk değil!
ana kalbiydi götürülen
hırsızın zafer tebessümü
alaycı simasında…
umacı kuşlar gibiydiler
felaket tellallığı yapan
av peşinde koşan,
bir sansar bir kaplan kadar
atiktiler...
kucağından koparılıp alınan
ufacık beden savunmasız
yeni eller can yakmış ki
bir çığlık gelmişti bebekten
gözleri yaşlı anne
çaresiz çökmüştü betona
bebek ağlamada anne acılarda
buz tutmuş yürekler,herşeye sağır
koşarcasına kaçıp gittiler
karanlıkları arkada bırakarak
artık uykusuz gecelerdi eş olan
yalnızlığın türküsü idi
bağıra bağıra söylenen
önce kokusu idi özlenilen
eline alıp kokladı patiklerini
bicare...
umdu bebeğin kokusunu
bomboş beşikti eşlik eden
rüzgar değdikçe
bir o yana bir bu yana sallanan
günler çare olmadı yaraya
sonra fırtınaların en şiddetlisi
nefretin en büyüğü idi
yürekte yaşatılan
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir bebeğin doğumu anneyi,babayı ve çevresindeki insanları ne kadar mutlu eder değil mi? İllede Anneyi! ! ! Yüreği pır pır eder yaşadığı onca olumsuzluklara rağmen kollarına yavrusu aldığı anda yüzündeki mutluluğu ne Abidin Dino kalemi çizebilir nede bir şair anlatabilir o eşsiz duyguyu...... Ya bir bebek annesinden koparılırsa neler olur? Bunları yaşadım.:(.
ŞAİRE SAYGI ŞİİRE TEBRİKLERİMLE
TÜM YORUMLAR (31)