Bazen birisi sana öyle bir bakar ki arkandan
Kocaman kara gözlerini açmış yalvarırcasına
Mıhlanıp kalırsın; sırtını yaslayıp koltuğa
Sonra öyle bir dayar ki başını senin omzuna
İçinden bir ses “Neyine senin bas git!”dese de sana
Eğer içinde birazcık, adına “vicdan!” denenden varsa
Dünya yıkılsa da başına; bırakıp gidemezsin onu orada bir başına
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta