Bazı Vedalar Şiiri - Seyrani Göl

Sabahı denizden önce karşıladım,
uykusuz bir yabancıydım kıyıda.
Gün, adımı bilmeden ağardı yüzüme.
Martılar geçip gitti üstümden.

Bazı boşluklar yürüdükçe çoğalır;
ne kadar yürüdümse
o kadar uzaklaştı deniz benden.
İçimdeki mesafe uzamadı,
derinleşti yeniden.

İnsan bazen kendinden geçer.
Gitmek diye bir şey yok aslında;
aynı yerde kalıp
acılara dayanmayı öğreniyoruz.
Bazı vedalar
ayak izinden önce silinir.

Avuçlarımda tuz kaldı,
bir de yarım kalmış bir cümle.
Söylesem rüzgâr yön değiştirir miydi bilmiyorum;
söylemedim.
Deniz de bozmadı suskunluğumu.
S.GÖL