Beni kaybettiğinde bazı geceler,
Ötelenmiş bir yerlerde yazıyorum,
Duymaya çalışma beni, anla sadece,
İşte gökyüzünde Venüs,
Emin ol sana bakıyorum.
Beni kaybettiğinde bazı geceler,
İşlek caddelerde çelişkilere karışıyorum,
İtilip düşen, sır perdesi gibi kimsesiz,
Kaldırımların arasından çıkan bir umut,
İşte yeryüzünde çiçekler,
Emin ol sana bakıyorum.
Kaybolmuşsam eğer yine bu gece,
Yine o günlerdeki gibi kaygılar yanımda,
Kıskanma nolur, bir sigara da dudağımda.
Kadim döngünün tekerrür safhasında,
Melankoli ayın on dördü gibi parlak.
Gelecek- geçmişe dair ne varsa,
Apaçık bilgiler ışığında bir oldu bugün.
Kaybolmuşsam eğer yine bu gece,
Sabırsız bir şairin şiirine kavuşuyorum.
Şiirler pençe pençe dizilirken yalnız ben,
Tek başıma bu işkenceye alışıyorum.
Anla! Seni sevmek işkence bu dünyada.
Anla! Geceler derin, kıyısında gelgit.
Anla! Boğulmalardan varlığın kurtarıyor.
İşte içyüzünde aşk,
Emin ol sana bakıyorum.
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 05:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!