Yaşamın kopçaları tek tek atmaya başlar bazen...
Karanlık, açılan her kopçadan daha çok çöker
Uzunluğundan uzun bir yolda
İsyanına gülersin, dudakların çözülerek.
Mümkün değil gitmek
Mümkün değil kalmak
Duvarlara takılırsın,
Duvarların tutsaklığı korunaklı gelir.
Annene söyleyeceklerin var
Babana, dostlara, öğretmenlere bile
Birden koşarsın, zemin bataklığa çevrilir.
Uzunluğundan uzun bu yolda
İsyanına gülersin, dudakların kilitlenir.
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!