Bazen Yağar,bazen tozarım..

ben hava durumu belli olmayan
bulutlar gibiyim..
o bakımdan kendimi ihbar ederim
bazen yağar, bazen tozarım
kendi kendimedir; ahım da günahım da...
duygu çeşmelerim
dağlardaki has gözelerden bile gümrahtır;
bazen..kendimce de akarım
sularım nereye denk gelirse gibi akmaz..
bereket vermeyen, yeşermeyen çöl çorak yerlere uğramaz bile
sessiz yağarım kendimce.
Kar gibi...Yağmur gibi gürültülü yağamam.
Sıkılırım nedense
iç dünyamdaki atmosferin katmanları hep bu düzenledir.
yazdıklarıma, yazdıklarına bile
yorumum aynı minvaldir;
yazana değil, yazdırana bak; derler ya ha işte o minval..
çöl çorak yerlere asla yağmam
yağışım kar gibi sesszidir de.
Hoş toprağın beni anlayacağı yoktur da ben toprağı anlarım..
o zaman yağmurlarım
sessiz bir kasırganın kırdığı dallara döner
yapraklarım uçar, içim acır..
iç çekerim
göğsüm yürek dağlarımın karlarında boranlar koparır...
susana susarım bende.
Çünki en iyi cevabın susmak olduğunu da bilenlerdenim...