..........bazen...... SUS'(mak) ........ ...

evet bazen sus(mak) gerek.....
kendi kendine bazen kalabalık gelir insan.....
bazen.....öyle gürültü yapar ki;
asıl duyması gerekenlere perde olur kendi sesi.......
insan; bildiğini konuşur, sus'tuğunda, bilmediklerini öğrenirmiş......
evet bilmediğimiz ve duymadığımız çok şey var........
o'nun için bazen sus'(mak) gerekir...............
kötülüğün sesi dev gibi, sevginin feryadı gönülden olurmuş.....
sus ki; senin için yaşayanların farkına varasın.....
dertler iniltiyle, üzüntüler gözyaşıyla, heyecan kalp atışıyla.....
mutluluk gözlerde ki parıltıyla anlatırmış kendini.....
sus ki; duyguların farkına varasın......
beden deki ağrılar bile gece depreşir, neden mi....
gece herşey sus'ar da ondan......
aşk ise; nefesinin kesilişiyle dönüşürmüş hayalden gerçeğe......
sus ki; hayalin gerçeğe dönüşsün.......
evet bazen gerçekten sus(mak) gerekir......
sus'uzluğumuzu gidermek için;
............ hadi SUS'alım biraz.......
.............................