Bazen mutlu eder bazen kahreder

Bazen mutlu eder bazen kahreder

Aynada kendime bakıp kızdıkca
Kimi takdir eder kimi küfreder
Kalemi elime alıp yazdıkca
Kalem gayret eder kağıt sabreder

Bu yalan dünya ya üryan gelişim
İnsanca bir yaşam adil bölüşüm
Emeğime uygun dünya görüşüm
Kimi kabul eder kimi red eder

Emek alınteri en büyük değer
Onun da kıymeti yok imiş meğer
Beklenmedik anda gelen bir haber
Bazen mutlu eder bazen kahreder

Konuşan dilsizsem duyan sağırsam
Sesimin çıktığı kadar bağırsam
Yarenleri yardım diye çağırsam
Kimi koşar gelir kimi çark eder

Hayat dediğim yol bin bir aşama
Dost Şeref’im derki deymen tasama
Cümleleri yatırmışım masama
Kimi bakar görmez kimi fark eder

14/04/2011
Dost Şeref