Bazen kendimle konuşur, kendimle güler ve kendimle ağlarım,
Bilirim ki kendimdeki BENden başka kimsem yoktur...
Bazen amaçsız yaşanan hayatın saçmalığını anlamak için,
Satrancı şahsız, 101'i okeysiz oynarım...
Bazen eski bir gramofondan mahur bir beste çalarım,
VE ben sadece ama sadece MÜjgan'la fenalaşırım...
Bazen klişeleşmiş hayatları ve şeytanlaşmış bürokrasiyi hiçe sayarım, Nahoş gönüllerden, globalleşmiş yalanlardan uzakta...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta