Bazen konuşamazsın Şiiri - Celal Bahar

Bazen konuşamazsın.
Yüreğin bas bas bağırırken,
Sen sadece susarsın.
Ve bazen ağlayamazsın.
Kalbin cayır cayır yanarken,
Sen yalandan gülersin.
***
Bazen dayanamaz teslim olursun.
Gören kendinden geçtiğini sanırken,
Sen her şeyi iliklerine kadar hissedersin...
Bazen de en sevdiğin vurur seni sırtından,
İnanamazsın...
Ayrılır sol yanın sağ yanından,
Dayanamazsın...
***
Bazen, yalnızlık örter üstünü,
Bazen, kalabalıklar yırtar göğsünü.
Bazen sessizlik istersin,
Bazen gürültü olsaydı dersin.
Bazen de tek bir nefese ömrünü feda edersin.
Bir kez, son bir kez koklamayı dilersin.
Çünkü, gerçekten çok özlersin...
***
Bazen yaşadığına lanet edersin.
Gözün toprakta ölmeyi beklersin.
Bakarsın ki aynada gördüğün sen değilsin.
Seni bu hale düşüreni çok iyi bilirsin.
Ancak yine de ah etmezsin.
Zira çok ama çok seversin.
Dersin ki ahım bende kalsın,
Dert tasa yari değil beni sarsın.
Çünkü evlat,
Her şeyden önce sen bir insansın.
Varsın görenler seni meczup sansın...