Bazen her şey dokunur yüreğine.. !
Hayat işte..
her yerinden deler geçer insanı…
ÖLMEK istersin ölemezsin…
Sevmek istersin sevemezsin,
koşmak istersin koşamazsın...
Bir anda yitip gider sevdaların
yitip gider kalan ömrün
çektiğin acının arkasında...
Sadece yaşadığın an büyür gözünde,
ondan gayrisi kaybolur özünde...
Ateş düştüğü yeri yakar...!
Dağ dağ uzaklaşırsın bir anda yaşamdan,
renklerin kaybolur, ışıkların bir bir söner…
Baş başa kalırsın yalnızca çektiklerinle...
Büyür kaldırımlar gözünde,
uzadıkça uzar yollar...
uzar gözünün alabildiğince
Yakıcı bir ateş değer kalbine...
Umutlarına, hülyalarına...
Yakar kül eder hepsini bir anda...
Yürek yürek dağılır,
ağıt ağıt ağlar yüreğin.
Yaşı döken gözlerin olsa da …
Hep acıyı hisseden kalbin..!
Ve alıp götürür seni acı,
hiç görmediğin
hiç düşmediğin kuyulara...
Bulunduğun zamandan,
bulunduğun mekândan
kopup gidersin uzaklara.
Uğuldar gözünün görebildiği her şey,
kalbin tıkanır kalır acının yollarında.
Boğulur gidersin çektiğin acıların dalgalarında...
Çektiğin hasrettir,
çektiğin özlemdir,
yol alamamanın sancısıdır çektiğin aslında.
Üzerine gelir dağlar,
ovalar nehirler,
üzerine üzerine…
Hayat işte deler geçer insanı
Ve duyduğun işittiğin yaşadığın her şey,
İşte böyle bazen
Her şey….. dokunur yüreğine...!
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta