Bazen aşk biter ve sen,
Enkazı toplayıp kalbine dönersin.
Bazen o gider ve sen,
Kor ateş iken sönersin.
Bazen her şey anlamını yitirir,
Yaşadığına kahredersin.
O an içinden ağlamak geçse de,
Sadece gülersin...
Bazen aşk biter,
Sen gerçeklerin farkına varırsın.
Bazen o gider ve sen,
Bu gidişi bir oyun sanırsın.
Gece olup için ürperince,
Ortada kaldığını anlarsın.
İşte o zaman bir çocuk gibi,
Oturup haline ağlarsın...
Bazen yalanlar gerçek,
Gerçekler yalan olur.
Bazen gündüzler gece,
Geceler haram olur.
Bazen yaşamanın anlamı bir anda kaybolur.
Ve yürek, yaprak gibi dört bir yana savrulur...
Sen geceme doğan güneşim,
İlk ve tek eşimdin.
Sen dünyaya isyanım,
Hayata rest çekişimdin.
Ve ben sevgili;
Ya sen ya hiç dedim kaybettim,
Hayat seni benden alırken,
Ben sadece seyrettim...
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!