Bazen Şiiri - Ali Arıcak

Dalıyorum, düşünüyorum,
İki büklüm oluyorum düşünmekten,
Hayatı, yaşamayı, herşeyi düşünüyorum,
Gurbetin sızlayan bir yara oluşunu yüreğimde,
Hasretin kızgın bir demir gibi bağrımda,
Gezinip dolaştığını düşünüyorum.
Varlıktan yokluğu,
Vatanda dirliği
Dostlukta birliği düşünüyorum
Şöyle bir dalıyorum ufuklara,
Açılıyorum sahipsiz denizlerin,
Sert dalgalı pençesine
80 ekmeği yiyen 20 kişiyi,
20 ekmeği yiyen 80 kişiyi düşünüyorum.
İçime bir doğruluk düşüyor,
Doğru ama acı diyorum,
Bir sancı giriyor yüreğime,
Herşey başta bozulmuş,
Maalesef mertliğin başı ezilmiş,
Doğruluk yas tutup süzülmüş.
Düşünüyorum lakin nafile,
Yollara düşmüş millet,
Kuru ekmek ile aş ile.
Milletimi, milliyetimi,
Vatanımı, memleketimi,
Köyümü, hep geriye giden insanımızı,
Ve en acısı;
Yüreğimi yakan hasretliğin;
Ne zaman söneceğini düşünüyorum.