Bayramın zöksüz Sabahı Şiiri - Ahmet Erdem

Bir günü daha yuttuk zamanın ağzında,
Çocuk gülüşleriyle sokak cıvıl cıvıl
Yeni evlerin sevinci konmuş pencerelere,
Gözlerimde unuttuğun eski bir bayram var.

Herkes gelir, yollar insan taşır,
Adımlar yankılanır kaldırımda,
Ama senin suretin göçmüş aynalardan,
Kokun bile terk etmiş eşyaları.

Varlığına zifiri aç bu günler,
Sesin bir ekmek gibi bölünsün bana,
Ruhumun karanlığına bir kandil uzat,
Işığın içimde yankılansın.

Gel de zaman bocalasın gelişinde,
Akrep yorgun düşsün, yelkovan şaşırsın,
Ölüm uykusuna yatsın ayrılıklar,
Ve biz yeniden başlayalım.

Şimdi bayram, şehir ışıl ışıl,
Eller kına kokuyor, kahkahalar yükseliyor,
Ama içimde bir yetimlik var,
Sana hasret büyüyen bir çocuk gibi.

Masada eksik bir çatal,
Bardağının dudağına değmediği bir çay,
Yarım kalan bir bayram sabahı,
Görülmemiş bir düş gibi bekliyor seni.

Sesin çalınmış radyolardan,
Kokun rüzgâra karışmış,
Ellerin uzak bir kıyıda,
Ve ben, unutulmuş bir bekleyişin içindeyim.

Sen gelince zaman donsun,
Saatler dursun, gölgeler silinsin,
Bir çift gözün dolsun avuçlarıma,
Ve dünya bayramı öğrensin.

01.04.2025
A v r a s y a