Bayram Yelen Şiirleri - Şair Bayram Yelen

Para pulun yoksulluğu geçici,
Gönüller sevgiye yoksul olmasın.
Hariçten sürülen ıtır uçucu,
Gönüller sevgiye yoksul olmasın.

Fakir odur; bakar ama göremez.

Güneş battı, ay doğdu.
Ay tutuldu:
Dan, dan, dan...
kimler teneke çalan?
Kimler kurşun sıkan?
Ve kimdir yere yıkılan?

Kitap iyi arkadaş,
Onu sev nefret etme.
Odur sana öz sırdaş
Onu sev nefret etme.

İyisini okursan

Dostum sana iki çift laf söyleyim;
Beğenirsen kulağına küpe yap.
Başın yükü ağır ise neyleyim.
Her başı taşımaz bağlı olan sap.

Haram, hile erişmesin özüne.

'Kurtarın' diyerek sarıldığımız,
Derdimizi derken 'Kes' deyip geçer.
'Bayramdır' diyerek dirildiğimiz,
Günlerde bile 'yas' deyip geçer.

Sonbaharda düşer ağaçtan yaprak.

Güneş doğar
...Sen gönlümde
Yağmur yağar
...Sen gönlümde
...Gönlümdesin gözümdesin
...Kalbimdesin özümdesin

Bitmiştir yerel seçim.
Dert başlamıştır o biçim.
Köyde olmuştur sekiz aza,
Kibir de seçilir, kaza(!) .
Dördü asil, dördü yedek
Gerekli sekizinciye kötek.

Yunus Emre kanaatkar.
Seviyi bölmek ne mutlu.
Dünya güzel, ahiret k^ar.
Yürekte kalmak ne mutlu.

İnsanları görebilmek,

Adamışım kendimi insanlığa hizmete,
Bu uğurda yılmam ben, uğramam hezimete.

Şair Bayram YELEN’in ”YERİ GELMİŞKEN” isimli kitabından

'Dünya kimin? ' bir düşünün:
Ölmesini bilenlerin.
Ölürkende derin derin,
Gülmesini bilenlerin.

Çalışmaktan siz bıkmayın.