Bayram Yalnızlığı. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Beni böylesine ağlatan
Yapayalnız bayramlardı sevgilim.
Özenle naylon tabağıma dizdiğim
Ve hiç bitmeyen öksüz şekerlerde
İnsafsızca unutulan bayramlar.

Şimdi tanıdık yüzler çok uzaklarda;
Yeşil pancurlu pencereden bakarak
Yokluğuma bir teselli arayan ve,
Son birlikte bayramı
Acıyla hatırlayan.

Artık çaresizliğim
Yaban akşamlara sevdalı.
Karşı kaldırımda
Hiç tanımadığım çocukların
Yorgun sesleri,
Zavallı yüreğimde
Gizli gizli kanayan.

.