Ne ümitle gönderdik gittin geldin askerden
Daha kurumadan; kurtulmadan askerdeki terden
Diyemiyoruz bu derdin Allah esirgesin beterinden
Gülmez yüzümüz medet umarız duvardaki gülen resminden...
Geldin askerden başladın işe asıl askerlik budur diye
Bilinsin ki bu SAVTUR ailesine sendin Allahtan ilk hediye
Muhasebeciydin kader bu ya soramayız çatıya çıktın ne diye
Şimdi ümitler yok oldu topraktan çağıramayız seni gel gel diye...
Neler çektin bu yaşta askerde Betonpınar Şırnaktan
Aradan yıllar geçer hiç geçer mi gel bize sor et tırnaktan
Bilemeyiz soramayız kim suçlu biliriz çünkü her şey haktan
Ve görünen o ki gözlerimiz kurumaz hep sana ağlamaktan...
Kaybettik seni altı yıl önce aylardan soğuk bir aralık
Yarıp gel sana sıcak gelen toprağı sevindir bizi bir aralık
Senin emsallerin evlenip çocuğu oldu yürürler hep tık tık
Sensizliğe değil alışmak bir yere inan biz bu hayattan bıktık...
Her doğan gün kapkara olur hemen siyahlara boyanır
Senin yokluğunda resmine bakmaya söyle can mı dayanır
Gözlerden gelen yaşlar al rengine döner kan çanağına boyanır
Gittin asırlar oldu seninle geçen günler anılar hep gözümüzde canlanır...
Kayıt Tarihi : 19.1.2017 20:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!