Buruk ama samimiydi güneşin ilk ışıkları..
Dayan diye inadına direnen umut,
Ellerimin içinde yok olup giden saatler.
Biliyorum sebebini şimdi.
Bunun adı yalnızlıktı, yalnız bir bayramın ilk sabahıydı.
Gurbetin adı soğuk bir o kadarda acıydı..
Bakışları garip ve sahipsiz bir gece gibiydi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
