Öyle bir zamana geldin ki dünya
Ok yayından çıkmış umrunda değil
Senlik benlik dümdüz herşeyin riya
Garip boyun bükmüş umrunda değil
Bilmem bu insanlık nere akıyor
Oğul nasihatım vasiyet olsun
Her yüze güleni dostun belleme
Koparma gülünü dalında solsun
Bozulmuş bahçede gönül eyleme
Ömrüyün vaktini nefsine verme
Çocukluk yılları geldide geçti
Özlesen kârın ne elde var sıfır
Acılar bağrımı deldide geçti
Sızlasan kârın ne elde var sıfır
Her ânı yaşayıp görsende vefa
Ahiret gününe inanmayanlar
Kur'an-ı Kerim'i hiç mi görmezler
Koskoca aleme var sığmayanlar
Ölümü Kabiri hiç mi görmezler
Yollarına baka baka usandım
İnanki gözümün feri kalmadı
Seni ilelebet benimsin sandım
En yakın bildiğim biri kalmadı
Mutluluklar bana uzaktan baktı
Arama bahçemde gül bulamazsın
Solacak ne varsa soldu içimde
Darılma kendince kul bulamazsın
Ölecek ne varsa öldü içimde
Suçlardım kaderi aşkın olmadan
Ne sevdalar gelip geçmiş
Bir birini göremeden
Kim bilir kim kimi sevmiş
Sefasını süremeden
Mecnunu çöllere sermiş
Yine şu dağları duman kaplamış
Sızlıyor her yanım dertlerle sarmış
Bir sevdiğim var idi eller almış
Dünya dünya dünya dünya
Sende nem kaldı Sende nem kaldı
Sevğilim yol dururken
Aşıp gittin dağlardan
Gül bahcede dururken
Diken yoldun bağlardan
Dağlar bahara erdi
Mahşer alemine vardığın zaman
Kendi telaşından beni görmezsin
Bir de cehenneme girdiğin zaman
Kendi ateşinden beni görmezsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!