Bayram Ediyoruz Şiiri - Necati Çavdar

Bu gün; bayramdır

Yüreğimiz; yaralı

Gönlümüz; karalıdır

Dünya; sancılı

Bölge; ateşte

Analar; zarda

İnsanlar; darda

Akıllar, firarda

Silah tüccarları kardadır

Ah o masum çocuklar

Yaşlı, kadın,genç zordadır

Evler harap, ocaklar yıkılmış

İnsanlar; bilinmeze doğru

…..akın akın yoldadır

Nice zamandır,
Bayramlar; karalıdır..

Gönüller; buruk. Canlar, yanıyor

Eller; imdat için duaya kalkıyor

Halk; kendinden de korkuyor
Sergerde el ovuşturup, şakıyor

Kardeş kardeşin boğazına sarılmış
Kötülükte her zirveye varılmış
Beraberlik hendek hendek yarılmış

Bağdat; karalar bağlıyor
Kabil; sürekli ağlıyor
Şam; ateşlerde yanıyor

Kardeş; kardeşi vuruyor
Kan; oluk oluk akıyor

Yakan; “Allah’ü Ekber “ diye yakıyor
Vicdan; azapta.. Alem; seyre bakıyor

Mazlum çaresiz, kan yaş içinde gözler
Hali tarif edemiyor; kelimeler, sözler

Herkes burnundan soluyor
Silah veren, kimi vuruyor?

Olan mazlum halka oluyor
İnsan olanın kanı donuyor

Beyaz ihrama bürünmüş, Hacılar
Saf saf ..Oluk oluk Kabe’ye akıyor

Dünyamız yangında, zulüm akıyor
Eline silah alan; birliğe kurşun çakıyor

Kanımız akıyor oluk oluk
Boğazlanıyor çoluk çocuk

Nedir, Halimiz, aman Allah’ım
Seherlerde arşa çıkıyor ahım

İmamesi koparılmış, başsız kalabalıklardayım
Akif’in “ah”ında..İkbal’in kahrındayım
Elbette oynanan kirli oyunun farkındayım
Baharım, hazan oldu. Feleğin çarkındayım

Barışa çağırıyor ezanlar
Kulaklar tıkalı duyan yok
Kan çağlıyor. Kurban insanlar
İlahi emre, uyan yok
Harami; keyfinde oyunda oynaşta
Müslüman; kardeşiyle savaşta

Her yerde feryat, figan
Haneler, boş. Şehirler viran

Mamureler yerle bir dümdüz
Karanlıklar içinde gündüz.

Şafağa hasret, kanlı geceler
Çığlığa uyanıyor seherler
Zalimden imdat umuyor sefiller

Hal ki Divane’nin dayanmaz özü
Huzura varmaya kaldı mı yüzü

Kan kokuyor.. Kurbandan izler
Gönüller; kırık.. Mahzun; yüzler..
Acıyla “Bayram” kutluyor, bizler

Bin bir dertlerle “Bayram” ediyoruz..
Ey, akılsız kalabalık, nereye gidiyoruz?

Angara/Alsancak

03 Ekim 2014 Cumartesi.. / 05.30