avuçlarımdan akıp giden
kum taneleri
yosunlarla arkadaş oldu
deniz berrak değil
eskisi gibi etrafa
gülücükler saçmıyor
kurak bir deniz gibiyim
içinde hiçbir canlı yaşamayan
ne bir gölge var beni soran
ne de üzerimde bir yelkenli
taşıyorum kavgamı içimde
olmuyor bir şeyler
kendime doğru çektikçe
kopacak gibi oluyor
bu lastik
neden bu kadar sert
henüz çok erkenken
sıcaklığın,kokun,güzelliğin
üzerime sinmişken
yazayım dedim sana
ilk mektubumu
belki uzun zaman önceydi
yanmışlığım,incinmişliğim
ardısıra akıp giden
çatısız kışların altında
soluk benizli,dağınık taşlı
yolluk kıvamında
asla ona söyleme
hiç bir şeyin olmadığını
muktedir olmadığını
satın almaya
satında alınmaya
müsade et geçeyim
ara sokaklarından
korkusuzca hayatın
müsade et geçeyim
bir renkten diğerine
sorumsuzca,sorunsuzca
sen benim ulaşılmazımdın
ulaşmak isteyipde varamadığım
gözlerinde ışığı hiç sönmeyen
güneşimdin
seni seyretmekten mutlu olurdum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!