iki düşman gibi
barışırız,günün birinde
ne sen aynı sen
ne de ben aynı
ihtiraslı deli
birşeyler eksilmiştir
aklını kaybettiğini sanır
farkında olmadığına inanır
o da bir şeyler hisseder ama
karşısındakine bir şans tanır
buluşma noktası vardır
seninle içmiştik
aşkın gözyaşlarını
seninle silmiştik
birlikte yazgımızı
ne çabuk unuttun
ne çabuk
kıvrıla kıvrıla akacak
bir nehrimiz bile yok
dedi çocuk annesine
usulcacık sanki incitmek
istemeyerek yanında akan
bodur ağaçların arasına
Çocuktum
Arı kovanlarının arasında
Dolaşırdım
Bal arılarını çok severdim
Onlarda beni
Sevdikleri için
aslında yoktur hiçbir cazibesi
o kurnaz ve de tam bir lafebesi
hoşlandığımıda bilir üstelik
çok da güzel kokuyordur nefesi
o tatlı kuş dilpare
Lütfen bana olan
Gücenikliğini at üzerinden
Yenilmiş elma kalıntısı
Gibi durmaktan vazgeç
Karşımda
nice çocuklar üzerinde kumdan kaleler yaptı
birçok kavim seninle yaşadı,sana taptı
benim dedem bunu bana nasıl yaptı
kıymetini bilemediğim hasankeyf
tarih kokan,aşk kokan,yaşam kokan
açıkta satılan birkaç parça
çiçek gibiydi
gönül koyan sohbet anlayışı
sözlerini birbirine ekleyişi
ayrı bir tat,ayrı bir hazdı
görülmeye,görülmeye
yalnızca geçip gitti
hiç bakmadı yüzüme
benim için herşey bitti
kavuşmadı çözüme
uğruna inanmadığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!