biz iki dosttuk eskiden
kırılmadan önce
birlikte su içerdik testiden
yedi bitirdi bizi
kendi kurtlarımız
binlerce gece konup konup
göçtü
hiç bilmediği sahillere
binlerce ay battı
yüreğine
kanadı acısız
bulamayacağımız yerlerde
aradığımız heyecanlarımız
kaybolmuş yılların anısına
özenip bezenip sakladığımız
bir çiçek demeti büyüklüğünde
Dumanlar içinde
Mavi olmak var ya
Ne zordur bilirim
Hani bir de
Karaya olan sonsuz
Tutkum yok mu?
Dost kalmak zorundayım
Yaşamadığım bu hayatla
Hemen her gün beni
Yaralayacak bir oyun bulsa da
Kalsa da geçmiş,geçmişte
Dost kalmak zorundayım
birdi saplanan her okun
(s) a(n) cısı
aynı yere isabet etmesi
(ö) nemsiz
gamsız birkaç
çilekeş tavır koymadı
bir el çırp sallansın bu dünya
bir el çırp sona ersin bu rüya
kopardığın fırtınalar dinmesin
kokun yıllanan eşyalara sinmesin
duymayı bekleme benden güzel bir söz
çiziktirilmiş bir
kurşun kalem kirliliği
sana yazdıklarım
başında belki biraz
duygulu sevimli
yıllar yılı
kendilerini incitmekten
korkarak biriktirdiğim
bir çok acı
şimdi acıtıyor
yumuşak dokumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!