Bayat Dünya Şiiri - Abubekir Çavuş

Kıyamet kopmadan ışıklar söndü
Sanki dünya değil bir kara zindan
Yörüngemiz aynı, insanlar döndü
Eşref-i mahlûkta kalmadı vicdan!

Mayası bozuldu yeryüzü bayat
Zalime gebedir, çok ağır hayat
Yaşamaya gelen canlıda feryat
Yüreklerde acı, serlerde burhan

Gönüllerde hasret, alında elem
Bilmiyorum nasıl iğrenç bir âlem
Ben cahilim sense arif yaz kalem
Mızrap teli çalsın, okusun ozan

Böyle gelmiş böyle devam edecek
Çobansız sürüyü kimler güdecek?
Gömülürken belki dertler bitecek
Bunu asla bilmez okuyup, yazan

Nokta kondu gerek yoktur virgüle
Karga çöpe konar, bülbül al güle
Ey şairim sen de git güle güle!
Doğruyu söyledin sana yok kızan

Ebubekir ÇAVUŞ