Bay Rezil Şiiri - Aydın Bayrakdar

seninle buluşmam taşır mı mâna
içilmez senle bir bardak çay rezil
güneş bir parça şavk etse cihana
istersin kendine bolca pay rezil

gezdiğin yerlerde ot nebat bitmez
şirkini izaha lügatlar yetmez
öküz olsan seni çobanlar gütmez
menfur haline çek şimdi vay rezil

elin uzun karnın gebeş gözün aç
utanmazsan arza yine mikrop saç
ne hilal hoş bulur seni ne de haç
hem yıldız tiksinir hem de ay rezil

ciddiye almadın masum kulları
vurdun arıları yaktın balları
mağaraya mahkûm ettin yolları
şimdi günahını anla duy rezil

hileyle tütüyor sende bacacık
keyfle ısınırsın altta sıcacık
çürümüş hıyardan olur mu cacık
sarımsaklı yoğurt ye de doy rezil

kime uzattınsa dallar kırıldı
bağlar bahçeler fay gibi yarıldı
seni gören insan mar‘a sarıldı
kendini en büyük afet say rezil

senin gibi mahluk yolundan sapar
gerçeğe sırt döner çirkefe tapar
millet senden nasıl bir hayır kapar
ruhun çirkin endam necis boy rezil

kol kırılsa dahi içte kalır yen
nasıl ettin bizi muhabbetten men
evlat bile olsan sevilmezsin sen
annen bile vermez sana oy rezil

cayan hep sen oldun verdiğin sözden
daha zararlısın zehirli közden
bekliyorsun bir de kibarlık bizden
kabul ulan Mösyö Mister Bay Rezil

nursuz suratına bakan ne sanır
edebsizliğinde kalmamış sınır
in meraya eşek misali anır
senden yüz çevirsin at ve tay rezil

Aydın der ki sana inceden ince
söyler misin nedir insanlık sence
düsturu vakarı kayb ettin önce
sonra kendini de ettin zay rezil

20. 02. 2020