Bay/Kuş... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Ben,aşkı ölüme bıraktım...
Gözlerimin gördüğü
Dilimin söylediği
Kulaklarımın duyduğu
Burnumun kokladığı
Ellerimin tuttuğu
Tenimin dokunduğu
Dudaklarımın öptüğü
Kalbimin attığı
Yüreğimin yandığı...kadar
Sevdim....
Ben...
Ruhumun içinde yaşadığı...
Beden denilen kiralık bir evdim
Ne Mecnun,ne Ferhat,ne de Keremin
Ne Yunusun,ne Mevlananın, ne de nice erenin...
Ermesindeyim...
Ben...
Satır aralarına sıkıştırılmış
İşine gelindiği zaman kullanılan...
Ben...
Bir'Deyim...'
Cıvıl,cıvıl renkler arasında siyah
Gülüşmeler,kahkahalar...
Sevinç çığlıklarının sonunda ki
Ahh! ...vah vah! ... Eyvah! ...
Ben...
Bütün kavuşmalara,hoş geldinlere
Rest çeken Eyvallah...
Nasihatların,nutukların
Vaazların,sohbetlerin,muhabbetlerin
Derlenip,toplandığı,suspus olduğu
İki tarih arasında ki çizgiyim
Ben...
Yeni bir baskıya hazırlanmış
Yeni bir dizgiyim...
Gül ile bülbülü uzaktan seyredip
iç geçiren...
Zevke,sefaya,saltanata
Bir yudum,yoksulluk içiren
Sarayları,köşkleri,bağları,bahçeleri
Viraneye çeviren
Ben...
Kimselerin gayleye almadığı
Gözünden korktuğu
Sesinden ürktüğü
Herkesin,'Uğursuz' diye dürttüğü...
Ben...
Kimsesizlerin,sessizlerin,yalnızların...
Gönüllerine aktım...gözüm gibi baktım...
Ben aşkı...
Ben,aşkı ölüme bıraktım...