Vurgulanmış bir yürekte Ağlıyor cümlelerim
Yalnızlık kelimelerimi delip geçiyor
İnadına Bir yorgunluk yaşıyor yüreğim
Kimseden habersiz sessiz ve kimsesiz
Benim gökyüzüm sensin.
Başımı her kaldırdığım da ,
Bir yüz çizerim bulutlara .
Rüzgâr savurur saçlarını düşer alnına.
Bir baykuş konar sessizce geceye .
Yaslanıp bir ağacın gövdesine hayallere dalasım gelir zaman zaman .
Dalgalar tüm gücüyle döverken kayaları yüzüme çarpar Ekim rüzgarları.
Kokun gelir burnumun direğine sızım sızım ,
Ellerin yorgun ve yılgın .
Ve an gelir hissedersin ruhunda.
Geçmişin film şeridi gibi yansır uykuya hasret zamanlara.
Neyin var neyin yok serilirken ortalığa .
Yavaş yavaş dolar nefesi ölüm meleğinin, zindan odalara .
Unutmak istediğin kötü anıları silmek ister hafızan .
Dilin susar Lal olur cümle kurulamayan vakitlere .
Ne gerçek olabildik ne gerçeğe dönebildik .
Bir masalın hayali gibi geçtik gittik ömürden .
Ben kıyamazdım gözlerine bakmaya ,
Sen korkardın incitmeye yüreğimi .
Yollar aşardım sana varıp bir kez olsun tutmak için ellerini .
Karanlığın koyusunda yollara düşer, gündoğumunda senli kahvaltılar olurdu tek huzurum.
Beni bir sevsin kışım yaz olur dedim
Yazımı kışa çevirdin .
Oysa ne güzel hayaller kurulmuştu sevdaya dair,
Aynı masada huzurlu bir kahvaltı .
Aynı yastıkta uyanılan bir sabahtı.
Bir rüya ile başlar bazen
Sonrasında telefonda boş yere geçen vakitler
Saatlerce konuşmalar
Seni sana anlatmak, suya yazı yazmak gibi.
Sen diyerek başlayıp sensizliği tatmak yaşadığını sanıp yaşamadığını anlamak seni sana anlatmak
Bahar gelecek derken tekrar kışı yaşamak
Seni sana anlatmak sensizliği yaşamaya alismak
Gecenin kör vakti yaşamaya calışmak gözünü açtığında karşında bulamamak
Ben senin beni sevmeni özledim özüm gibi
Benim de sevilmeye ihtiyacım vardı oysa senin gibi
Sen sende ki ben
Ben sensizlikte sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!