Herkesin vakti dolarmış mekanı daralınca yüreğinin sınırlarında,
Kaçmak için yolları süzer dalarmış aklının ilk ısındığına.
Çıkışı hiç düşünmeden yürürmüş bakmadan geride kalan acısına,
Yüreğini kilitler anahtarı yolda bırakırmış bulunmamacasına.
Ben de kaçıyorum toprağa gömülmüş soğuk taşlara basmadan,
Atarak kendimi çaresizliğin kör karanlık yamaçlarından.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bir bavulum bile yok, sadece yalnızlığımla gidiyorum bu şehirden.
Tebrikler.. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta