Ağlamış bulutlar yağmur koymuş ismi,
Ben ağlasam adı sen olur, dökerim içimdeki sevgini.
Dalga şımarır denizi sevindirir,
Yıldızlar Adını, ay geceyi getirir.
Hayaller kurmayı severim heryeri buram buram sen,
Hayaller yıkılsada sen gitme sen yanımda ol bitanem.
neyimdin ki sen,
gelipde gitmedin ki güzelliğinde sahoş olayım,
Bakmadın ki gözlerime doya doya o an orada boğulayım,
ulan doya doya sarılamadım ki kokuna hasret kalayım,
neyimdin ki sen..
toprağa değince hafifden yağmur damlaları,
gidiyorum burdan Ankara,
Senden uzağa,ondan uzağa,
Gözlerine bakamadan gidiyorum,
sarılamadan, doya doya kokusunu içime çekemeden,
gidiyorum Ankara,
Onsuz olmayan düşüncelerin bitmediği bu şehirden,
Bumuydu hayatın bize vereceği be kardeşim,
Sevdik diye sevilmeyi hiç mi hak etmedik?
Ben onu hiç bitmeyen özdemir asaf şiirlerimle büyüttüm kalbimde
Cem adrian şakılarına sarmaladım
Ayın geceyi koruduğu gibi korudum lan ben onu bütün olmaz diyenlerden
İçim yanıyo be kardeşim boşalsada ferahlasam diyemediğim yeri yakıyo acımadan
Buzlaşmış kalplerin arasında aradım kalbini,
Her bakan gözde bir parça seni,
Sessizce bekledim mutsuz ağaçların altında,
Zira suçlu olan döner diye bekledim.
Usulca yaklaştım sen kokan, seni hatırlatan insanlara,
Hayal kırıklıklarıyla birleşmiş yokluğunun eseriydi, gözlerimin dolu olması.
kibrit çöpünden hektarlarca yanan sen dolu duygularımın ardından olur olmaz ağrıyor vücudumun sol yanı
avaz avaz sana susuyorum gırtlağımı parçalansa duymazsın diye korkuyorum
hissizleşiyor bedenim o an küllerinden yeniden doğarsın diye bekliyorum
hayatında bir cümle olamasamda ilgi eki olmayı bile kabul ediyorum
olmasada olur dersin ama cümlene yakıştırıp araya sıkıştırırsın diye bekliyorum
Zaten üç beş karalamadan ileri gidemedik hatta aynı cümlenin içinde yan yana olamadık diğer milyonlarca kelime gibi
Geceni son deminde sarhoşluğumuzla yarışırken yıldızlar eşik eder bize,
En son geceler sarhoş olur denilmiş sözde.
Duyduklarımız gördüklerimizin yarısı bile değilmiş...
Mağlubiyetin bir tek kaybeden tarafını üzmesi haksızlık sanki.
Kendimizi soyutlaştırmaya çalışırken somutlara sığınıyoruz.
Somurtmanın gülmekten daha zor olduğuna inandıramıyorum kimseyi,
konuşuyorum da içimle seni
olmaz diyor , olmuyor da zaten.
hayat denilen ve bitmeyecek sanılan filmde, mutsuz son oluyorum galiba.
yüzlerce intihar eden göz yaşı, ve kirpiklerinde intihar etmeye hazır onlarcasına emanet edilmiş gibi,
kırılmasın diye uğraşırken kırılan sen dolu senden öte duygularım gibi mesela,
Bir kaç kelimeden ibaretti seni seviyorum cümlesi.
Gülüyordu belki ama sesindeki korkuyu hissettim
Ben herkes gibi değilim diyemedim
Cepteki kulaklık gibi oldum bir iki saniyede
Seni en çok sana sormak istedim
Elektrik gitmeyen köy misali ,
sadece kan pompayalan bir kalbime rtim Kimse yanında mutsuz birini yanında istemez diye gülümsemeye çalışan sen
Anıların dair uğramadığı terkedilmiş şehir durakları
Vücudunun her kıvrımını bilen giymediğin eskimiş kıyafet torbaları
Yaz yağmurları ve ona çok yakışan gökkuşağı
Sonu olmayan şiirlerden bir kaç mısraydı bize kalan
Sigara dumanından sararan bembeyaz duvar kenarları gibi mesela
21 aralık daha uzun süren geceler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!