Battık. Şiiri - Fehmi Tazegül

Cefayla acıyla yaşlandık erken.
Acı tatlı hayat geçip giderken.
Bizleri çukurdan çıkarın derken.
Kimse arayıp sormaz yıllarca.

Hiç iyileşmedi can yürek yarası.
Canımıza okudu hayat faturası.
Atamadık bir türlü gönülde yası.
Fakir yoksul olduk hep yıllarca.

Yaya kaldık bizler uzay çağında.
Gerçeği gördük baba ocağında.
Birlik olduk biz azında çoğunda.
Yüreğimiz acıyla doldu yıllarca.

Fehmi.
Olanları izledik hep üzgün üzgün.
Acılar yaşadık can bizler her gün.
Bir bir emekçilere edildi sürgün.
Dahada derinlere battık yıllarca.