Battık Şiiri - Safa Acar

Günahın son kez dürttü beni
Ay ışığı son kez öptü demin
Yakamoz çağırdı da gitmedim
Dalgalar seslendi adını demin
Yürüdüğün orman hışırtı doldu
Hani en huzur dolu yoldu bu
Gıdından gözükmeyen yolun sonu
Hasret yüklü pişmanlık dolu
Başka teşebbüs olmasın
Mutluluk serbesttir
Tutsak oldu sevmek
Kelepçeler sert kesti
Demir parmakla yaşamaktansa
Yalnızlığın içi huzur testi
Geleceğimi emanet ettim , rezil ettin
Unutmuştum geçmişimi, hepsi sendin
Oyunların yüktü
Yalan dünyandan ürktüm
Gözlerin olmasın, battık
Masum değiller artık