Istırabım korkunç ve aralıksızdı,
Bütün varlığım kaplandı,
Bu acıya direnemedim,
Acıyı bastıramadım,
Acım yerini kaşıntıya bıraktı..
Kendimi acımasızca sorguladım,
Ağlama sesiyle bölündü düşlerim,
Kasıp kavurdu mutlu fırtına ortalığı,
Güneş batarken ufku çalmaya geldim..
Kayıt Tarihi : 17.8.2021 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/17/batan-ufuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!