Gövdemden koptu aklım,
Pek seyrek öfkelendim,
Yoğun bulutlarla yüreğim kaplıydı,
Öfkemi bastırmaya çalıştım..
Bir ışık oyunuydu,
Kaygılarımdan sıyrıldım,
Acılarımı işkenceyle öldürüyordum,
Sonra ruhlara karıştım..
Günlerim aylak aylak gezdi,
Zaman öfkeyle hırçınlaştı,
Gönlümü rüyâlara esir ettim,
Boş ümitlerle gemileri yaktım..
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 6.9.2021 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!