Bataklık Menekşesi Şiiri - Fatih Cünüş

Başım öne eğik geziyordum
Güzel çiçeklerle dolu bir araziydi
Orda dedim hayatımın çiçeği
Koştum, koştum yanına doğru
Kesildi nefesim, ölüyorum sandım
Duraksadım, bir nefes aldım
Taşıyamıyordu güçsüz bedenim beni
Çiçeğin ışıltısı kör etmişti gözlerimi
Adımlarım sıklaştı
Ama o benden uzaklaştı
Koşmaya başladım yeniden
Uzaklaştığını gördüm ışıltının
Vardım sonunda yanına çiçeğin
Bataklığın içindeki mor menekşemin
Uzattım elimi ulaşamadım
Onu oradan çıkaramadım
Öldü artık gönlümün neşesi
Adını koydum bataklık menekşesi