Baston Sesı Şiiri - Arif Vefik Çınar

BASTON SESİ

Koştuk ça koşarsın !
Yılların , mevsimlerin peşinden .
Bakarsın ;
Ne lalezar kalmış geride ,
Ne de ;
Memnundur yerinden ,
Sevdiğin o gül bahçesi .
Griye boyanırken
Hayallerin , umutların pembe çevresi
Şakakalara kar serpmeye başlar,
Değişen aynaların
Solgun çehresi .
Sonra ;
Boyun büküp , el sallarsın
Giden sevgililere .
Tek sermayendir
Hıçkırıklı bir mendille ,
Bir de veda busesi .
Kaçıp gider içinden ,
Arzuların son neşesi.
Ve..Sığınırsın !
Isınmak için yalnızlığa ,
Geçmez kimseye hatır akçesi .
Vefa bekler sevdiklerinden ,
Elindeki bastonun , yorgun sesi .

Arif Vefik ÇINAR
29.09.2024 Bünyan/KAYSERİ