Baston Şiiri - Hasan Arpaci

Çocukken oyuncak diye bakardım,
Çabucak dedemden hop... der kapardım,
Bazen uçtan biraz kızıp yakardım,
Senin yerin ayrı, başkadır baston.

Çok zaman alırdım seni elime,
Otları doğrardım hep lime lime,
Ezerdim seninle çok kertenkele,
Çengelin nakkaşça işlenir baston.

Biraz büyüyünce lüzumsuz gördüm,
Gelene geçene bu nedir sordum,
Bazen hayal ettim bazense kurdum,
Senin manan büyük, büyüktür baston.

Anamın elinde görünce seni,
Anladım o zaman eh...kıymetini,
Gene de bilmedim çok değerini,
Heybetin büyüktür büyüktür baston.

Baktım ki her yaşlı sana muhtaçmış,
Senin varlığınsa kula ilaçmış,
Hayatın sonunda başlara taçmış,
Haşmetin büyüktür büyüktür baston.

Sahibin giderse şayet mezara,
Ancak; sen kalırsın yalan dünyada,
Odaya asarlar belki de sonra,
Enkazın yakarlar bu yüktür baston.

Arpacı değnek ve çomakla sopa,
Farklı hizmet verir ayrı insana,
Ama özenirler üstat bastona,
Hakkın var şımarmak hakkındır baston.

Hasan Arpacı,1996,Ortalıca,Tosya