Bastığım Toprak Bedenimse Gömdüğüm Beden ...

Güneş benim, ay benim, yıldız benim
Denize düşen mehtap benim
Ağaç benim
Dal benim
Dalın üstündeki yaprak benim
Toprak benim
Bastığım toprağın içindeki beden benim
Sessizlik benim
Sessizliğin içindeki ses benim
Ben huzurun bekçisi iken
Ummalı yollardaki ulaşılmazlıklar benim
Dünyanın gölgesinden uzak olan kötülükler benim
Aşk benim, sevgi benim
Çile benim
Izdırap benim
Sözler bu geceye tufan
Dalgalar buğram buğram
Sabır benim
Kelam benim
Zaman benim
Zamansız giden benim
Zamansız gelen benim;
Nedir hikmetim
Hayra yoran benim
Şerre yoran benim
Kötülük aslında benim;
Kötülüğü yok eden de benim

Herkesi düşündüren benim
Bir düşünemeyen yine benim
Biraz daha konuşursam
Ruhumun serseri filizlenen gülü benim
Ruhumun zehirlenen gülü yine benim

Sözlerimle Allah’ın lütfunda hitabe eren benim
Kızıl bir denizin maviliğinde
Yaprak dökümü olan misal benim
Bastığım topraktaki emsal benim
Kalp benim
Kalbi çalan benim
Aşk benim
Aşkı çalan benim
Bir bedende var olan
Bir meyvenin dalı benim

On dört Şubat tarihinin akıbeti belli değil
Zamanın hükmü dile kolay değil
Ellerimi açsam
Sema benden değil
Yüreğimi açsam
Çöken dizim benden değil
Yüzüm düşse
Yüzüm yere yakın değil
Anlım yüze yakın değil
Yaprağın esen yeli gibi
O da benim gibi bende değil

Şimdi
Ruhum senden, nurum senden, canım senden
Sen bensem, ben de sensem
Oysaki
Sen her şeyin sahibi iken
Ben her şeyin sahibiyim seninleyken
Hangimiz hangi dilden
Sebepsiz olan insan ilimden
Şimdi:
Vakti geldi.
Yeniden doğan benim
Neye hikmettir ölüme karşı koyan benim
Senin hikmetin aşılmaz yollardaysa
Bastığım toptağa alnımı koyan yine benim!

Sessiz Bekleyiş