Baştansavılış Şiiri - Seyfi Karaca

Baştan aya..
Baştan savılamayan kırık dökük hayal peşi güdümü
Sonu apartıman kıskacında biteceğini
Bilebilseydi dönen dolaplar
Blseydi
İkiye bölünmüş hayatın sıkılgan, acılı ve odalanmış
Dilber tuşları basan piyanolarına sesini susacağını
İçten içe akan nehirler
Baştan..baş bağlar mıydı bilindik hatlarda kenti
Tek düze gidip gelen tramvay
Deliğe tıkılmış yer altı metroları gibi içi dışı delik deşik
Evinden ayrılı ayrılmaz hergün ayrı dünyaları
kapının eşiginde bulup
Gönül bulandırıcı ve baş döndürücü
Gün doğdukca olgunlaşmaya hevesli yemişli dalların
Uğradığı yağmalanmış salgınlar yüzünden
Bağı bozuk bahçesi talan
Hormonaj döküntülerine kalacağını bilseydi
Tepesinde günsıcağı kırbaç binili karayanık toprak..
Cayar mıydı yarınını görmeden bugün.... dününden hiççç..?
Ve üstünde otlar bile bitmeyen yarım kalan eserden
Yaşamın dilini çalan sazlar kalbi aşka gömülü
Baştanaya susar mıydı
Diyen gönlünü baştan
Baştan aya savarak....

Seyfi Karaca..........Ağustos / 10