Baştankara Şiiri - Kalender Yıldız

ergen bir avcıdır ölüm
sis içinde baştankara
denizin maviliği ayın güzelliği
şaşırtır kalbi olanı
çocuk merhametiyle
gülerek öpmesi yoksulluğun

müstear bir isimle gizlerken
adını genç müteşair
ne kadar şanslıdır okur
bu günaha ortak olduğunda
yüzü felçli bir ayna

dökülür pulları ve ihtişam
bir suçlu gibi kalır ortada
sonu yok kim bilir nerede başı
keder yıllığına hatıra demek
böyledir belki taşması nehirlerin
sevmekten yorulan bir kalbin üşümesi