Başmüsevvitçe Aşk Şiiri - Barışcan Balcı

Kuğu Gözlü'ye başmüsevvitçe ağıdımdır...

Terzilerim ne varsa diktiler geceleri incecik boynuna,
Senin elbisene dokundum dokunalı,
Rüyalarıma ilkbaharlar giriyor ,
Sen bilmezsin daha !

Saten sözcüklerle her sabah ,
Nakış nakış şiir yazıyorum sana,
Her sabah ben kapatıyorum
Saç tellerini ellerimle,
Masam da şuracıkta hani !

Kafamı vura vura,

Sokakları dokuya dokuya,

Her gün seni de yanima aldım

Sen bilmezsin daha !

Yeni doğan bebekler benim gibi düşünüyor şu aralar,
Ana sütünden bir çabuk
Uzaklaşmak istiyorlar,
Böyle bir aşkı yaşamak için
Ahh işte yeni nesil !

Okumayı arzuluyorlar senle beni ,
Hiç olmamış halimizi...

Sağlar duygularından arındı,
Ölüler toprağını savundu ,

Biz biz olmayı beklerken.
Ne günler geçti?

Kaç sonbahar geçti katledercesine...
Kaç çocuk annesinin karnından ayrıldı senle ben dercesine .

Ne ağaçlar var yaprağını tükürür küfredercesine.
Fakat sen bilmezsin daha !

Bir gün bilirsin.

Ya da bir gün bileceksin Başmüsevvitçesine..

Seni bana başkent rüzgârı getirdi gülüm!
Ovasında beyaz beyaz keçilerin inatçı dürtüsü.

Seni bana bir garip Anadolu getirdi ,

Seni bana hane hane Kurtuluş Savaşı getirdi

Sen daha bilmedin .

Belki bilecek,

Belki bilemeyeceksin

Daha bizi tanımazken Aydos Dağı'nı parçaladım

Ben !

Vardım varalı yurduna
Olan biteni ,
Kırıkkaleli bir taksiciye anlattım,
O dinledi bizi
O dinledi aşkın kadri kıymetli sokağını
Memleket ağabeyciğim Başmüsevvit'ten geçti yolun

Sağ ol !

Memletimin çınar ağacına umudumu bağladım.

Yabancı değil ha !

Memleketimin....

Toprağımın nabzı sensizken daha bir hoş duyulur,
Başmüsevvit'in sözlerinin derisi soyulur,
Doğarken bazı şahsiyetler ölüme devrolur,
Sanma ki bu bekleyiş yenilir yutulur !
Beş parmagına İsrafil'in nefesi tükenir,

Sen bilmezsin,
Sen bilmezsin nurların nuru !

Belki bir gün bilirsin,

Belki bir gün anlarsın Başmüsevvitçe.