Başlar Gibi Şiiri - Emre Ünal

Seni sever gibiyim,
hep böyle kalsak diyorum,
bir şeylere başlar gibi.
Sonu olmasa yitkin.

Çağırmalı mıyım seni sesime?
Sever gibiyim,
başlar gibi bir şeyler.
Kulağıma okunan ezan,
tekbirlerin arasında ismin,
bir tek ben duymuşum, kime ne?
Başlar gibi bir şeyler,
sonu olmasa yitkin.
Hani en başında olursun ya,
henüz başlamamıştır.
En başında olursun aşkın,
henüz sevmek doğmamıştır.
Onun gibi, adı yok,
başlar gibi koca sevdalar.
Başlar gibi kocaman bir şeyler.
İçimde garip bir his,
bir anda kopup gelecek buz gibi çığ;
nefret, nefret üstüne, kaçar gibiyim.
Sanki bir gece ansızın uyanıverip
ellerinden tutacak gibiyim.
Sever gibiyim, başlar gibi birşeyler.
Ansızın, yorgun, argın,
ismini heceler gibiyim.
Bir anda boşalacak sanki bulutlar üzerimize,
başlar gibi kocaman bir şeyler.
Hani olur ya en başındasındır,
henüz başlamamıştır.
Gün doğar gibi, sesi gelir ya kendinden önce,
kuşlar cıvıldar, toprak uyanır, ve sen
beklersin, beklersin, güneş bir anda çıkıverir,
için kıpır kıpır.
Sanki, sanki seni sever gibiyim.
Ansızın yanaklarından öpüp kaçıverecek gibiyim.

Çağırmalı mıyım seni sesime?
Hani hiç başlamasa diyorum, sonu da olmaz.
Hep böyle kalsak, başlar gibi.
Hep, gün doğar, cığ düşer gibi.
Hep, ansızın uzaklara kaçıverecek gibi.
Hiç bitmeyecek gibi.