Başlar az sonra hüznüm,
El ayak çekilince.
Sarar dört yanı karanlığım,
Gece üstüme çökünce.
Hatırlatır seni yalnızlığım,
Eş dost birazdan gidince...
Kalırım yine anılarla baş başa,
Ağlarım duvarlara baka baka.
Başlar az sonra,
Canımdan can gitmeler.
Nefes almakta zorlanmalar,
Can çekişmeler.
***
Böyle konuşuyorum ama,
Korkma sana gel demeyeceğim,
Hemen panik yapma;
Senden hiç bir şey istemeyeceğim.
Çünkü her ne etsen,
Bilirim ki merhametten.
Her ne söylesen,
İyi niyetten.
Seven için bu yük çok daha ağır.
Acınacak duruma düşmek,
Sevilmemekten daha büyük kahır.
***
Bu yüzden razıyım kaderime.
Zaten alıştım sensiz gecelerime.
Ömür dediğin er yada geç bitecek.
Nefes dediğin;
Öyle ya da böyle tükenecek.
Hayalinle gelmedim mi zaten,
Ben bu yaşa.
Yokluğuna alışmadım mı paşa paşa.
Varsın bu can biraz daha dayansın.
Ben dediğinden ne kaldı ki zaten,
Varsın o kalanlar da yansın.
Kayıt Tarihi : 1.4.2017 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başlar az sonra hüznüm, El ayak çekilince. Sarar dört yanı karanlığım, Gece üstüme çökünce. Hatırlatır seni yalnızlığım, Eş dost birazdan gidince...
![Celal Bahar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/01/baslar-birazdan-huznum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!