Suskunluğum hep bıyık altı söylemlerle anlatıldı.
İçimden geçip giden ırgatlar çekti yükümü
Aynı pencerenin yüzünden bakındık çünkü
Ayrı alemlerin içinde birleştik kuşkusuz
Bu tarumar eden yalnızlık
İliklerime kadar ıslatan yağmur
Bir uyanışın habercisiydi belki de
Bir ölümle başlayacaktı herşey
Bir ölümle kalabalıklaşacaktı benliğim
Altın harfler yoktu heybemde
Satırlarımda sonunu bulan bir kurtuluş
Sonu yoktu çünkü insanlığın
Ölüm ise bir başlangıç
Mücahit Karaçınar
Kayıt Tarihi : 19.12.2020 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!