Henüz yeni yazılırken yeryüzünün kaderi,
Bizim yüreklerimiz adımlıyordu
Kâinatın kimsesiz sahillerini…
Korkmayın yok olmaktan
Asmayın yüzünüzü
Solmasın gözlerinizdeki güneş
Meraklanmayın
Bitiş yoktur hiç kainatta...
Hep yeni başlangıçlar eser
Saçlarınızı okşayan rüzgarlarda
Beyaz bulutlarda
Bulanık bile olsa rüyalarda
ve
Gün ışıkları sevgi olur
Beyaz, pembe çiçekli İlkbaharlarda…
Kendimizi aldatmak gibi bir fedakarlık var ortada; feda bize düşer hep her nedense, kar karşıya... Ama biliriz ki; vicdani huzur Azrail gibi gölgesi değildir ruhumuzun... Tatsızlığımız; o engin vefa duygumuzun hep boy atmasından kaynaklanır...
Necat Necdet DemircanKayıt Tarihi : 19.3.2005 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Örnek ve derin hayat görüşünüze içten katılıyorum.
Okusalar da , sevgi ışıkları gençleri aydınlatsa...
TÜM YORUMLAR (3)